Толковый словарь

Толковый словарь казахского языка: ҰРЫНШАҚ

|ҰРЫНШАҚ #сын есім. 1. Орынсыз біреуге тиісе беретін, соқтыға бергіш. 2. Жаңғалақ, тұзы жеңіл. // Жаңғалақ, соқтыққыш кісі. 3. Асау, алаңғасар, шәлкес (ат). Ұрыншақ ат. Қызба, соқтыққыш ат.

Омонимы и однокоренные слова

ҰРЫНШАҚ, ҰРЫНШАҚТАУ, ҰРЫНШАҚТЫҚ,