Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ҰРЫНШАҚ
|ҰРЫНШАҚ #сын есім. 1. Орынсыз біреуге тиісе беретін, соқтыға бергіш. 2. Жаңғалақ, тұзы жеңіл. // Жаңғалақ, соқтыққыш кісі. 3. Асау, алаңғасар, шәлкес (ат). Ұрыншақ ат. Қызба, соқтыққыш ат.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты