Толковый словарь

Толковый словарь казахского языка: ҚҰЙЫН

|ҚҰЙЫН #зат есім. 1. Ауаның жер бетінен топырақты, қарды, суды үйіре көтеріп, айналмалы қозғалып, ұйтқи соғатын екпіні қатты жел. 2. #техникалық. Техникада ауаны тазарту мақсатымен шаңды ұстау үшін немесе сулы ортада түрлі диаметрлі түйіршіктерді ірілік фракцияларға бөлуде қолданылатын құбылыс. Құйын боп [ болып ]. Көз ілеспей, жылдам, тез. Құйын соққандай. Ұйқы-тұйқы, астан-кестен, алай-түлей.
|ҚҰЙЫН = #етістік. 1. Өзіне құю, шашу. 2. Суға түсу, шомылу.

Омонимы и однокоренные слова

ЖЕЛ-ҚҰЙЫН, ҚҰЙЫН, ҚҰЙЫН, ҚҰЙЫНДА, ҚҰЙЫНДАЙ, ҚҰЙЫНДАЙЫН, ҚҰЙЫНДАТ, ҚҰЙЫНДАТҚЫШ, ҚҰЙЫНДАТУ, ҚҰЙЫНДАУ, ҚҰЙЫН-ДАУЫЛ, ҚҰЙЫНДЫ, ҚҰЙЫНДЫ, ҚҰЙЫНДЫР, ҚҰЙЫНДЫРУ, ҚҰЙЫН-ПЕРЕН, ҚҰЙЫНУ, ҚҰЙЫНША, ШЫБЫН-ҚҰЙЫН,