Толковый словарь казахского языка: ҚЫРАУ

|ҚЫРАУ #зат есім. 1. Суық күзде немесе қыста тоңазып, дымқыл ауаның заттың бетіне қар тәрізді болып ағарып қатқан мұз жамылғысы. 2. #ауыспалы мағына. Қартайғанда адамның сақалы мен шашына, самайына түсетін ақ. Қырау басты. Қырау көмкерді, мұз шалды. Қырау жапты. Толықтай қыраумен көмкерілді, аппақ болып қырау басты; суық түсті, қыс келді. Қырау кепті. Аязда, суықта жердің, заттың бетіне қатып қалған ылғал ауа еріп, құрғады. Қырау қабақ. #бейнелі сөзқолданыс. Қатулы қабақ, қаһарлы, адуынды, айбынды. Қырау қатқан [ қабағына қырау қатқан ]. #бейнелі сөзқолданыс. Өте суық, ызғарлы (қыс мезгілі). Қырау сақал. #бейнелі сөзқолданыс. а) Ақ сақалды, сақалы ағарған. ә) Суық, қыраулы. Қырау тұрды. Суықта, аязда жердің бетіне, затқа ақ, боз түсті болып ауа, мұз қатты. Қырау түсті. Жерді қырау басты, қырау жылтырап көрінді.

© 2021. Wonder Words
Институт интеллектуальных технологий