Толковый словарь

Толковый словарь казахского языка: ЖЫМ

|ЖЫМ 1#омоним #зат есім. 1. Аңның ұясына, ініне қарай баратын ізі, жолы. 2. қн, ұя. 3. #ауыспалы мағына. Екі заттың жапсары, жігі, қиюы, қисыны. Жымын білдірмеді. Адам баласына сездірмеді, басқан ізін көрсетпеді. Жымы тұтас. Ағайын-туыс, жақын; ниеті бір.
|ЖЫМ 2#омоним #зат есім. #ойын. Көпшілік алқа-қотан отырып ойнайтын халық ойыны; үндемес.
|ЖЫМ 3#омоним #үстеу. #зат есім. Үн-түнсіз, тып-тыныш. Жым басылды. Бірден басылды, тына қалды. Жым болды. Тына қалды, үні өшті. Жым қылды. Үнін өшірді, аузын аштырмады, сөйлетпеді.
|ЖЫМ 4#омоним: жым етік. Өкшесі аласа қисық табан етік.
|ЖЫМ = #етістік. 1. Жануарлардың құлағын артқа қарай жымырып, құйрығын ішке қарай тығып алуы. 2. Тынышталу, үні шықпау. 3. Қашу, жасырыну. 4. #ауыспалы мағына. Тауы шағылу, беті қайту.

Омонимы и однокоренные слова

ЖЫМЫҢ-ЖЫМЫҢ, ЖЫМ, ЖЫМ, ЖЫМ, ЖЫМ, ЖЫМ, ЖЫМБА, ЖЫМБАЛА, ЖЫМДА, ЖЫМДАЙ, ЖЫМДАС, ЖЫМДАС, ЖЫМДАСТЫҚ, ЖЫМДАСТЫР, ЖЫМДАСТЫРУ, ЖЫМДАСТЫРЫЛ, ЖЫМДАСТЫРЫЛУ, ЖЫМДАСУ, ЖЫМДЫ, ЖЫМ-ЖЫЛАС, ЖЫМ-ЖЫРТ, ЖЫМ-ЖЫРТ, ЖЫМ-ЖЫРТТЫҚ, ЖЫМИ, ЖЫМИҒАНСУ, ЖЫМИҒАНСЫ, ЖЫМИТ, ЖЫМИТ, ЖЫМИТУ, ЖЫМИТЫС, ЖЫМИТЫСУ, ЖЫМИЫС, ЖЫМИЫС, ЖЫМИЫСУ, ЖЫМИЮ, ЖЫМҚЫР, ЖЫМҚЫРМА, ЖЫМҚЫРТ, ЖЫМҚЫРТУ, ЖЫМҚЫРУ, ЖЫМҚЫРУЛЫ, ЖЫМҚЫРЫЛ, ЖЫМҚЫРЫЛУ, ЖЫМҚЫРЫН, ЖЫМҚЫРЫНУ, ЖЫМҚЫРЫС, ЖЫМҚЫРЫСУ, ЖЫМПИ, ЖЫМПИТ, ЖЫМПИТУ, ЖЫМПИЮ, ЖЫМПОС, ЖЫМПЫҢДА, ЖЫМСИ, ЖЫМСЫҚ, ЖЫМСЫҚТЫҚ, ЖЫМСЫМА, ЖЫМСЫМАЛЫҚ, ЖЫМТАУ, ЖЫМУ, ЖЫМЫҢ, ЖЫМЫҢДА, ЖЫМЫҢДАС, ЖЫМЫҢДАСУ, ЖЫМЫҢДАТ, ЖЫМЫҢДАТУ, ЖЫМЫҢДАУ, ЖЫМЫР, ЖЫМЫРАЙ, ЖЫМЫРАЙТ, ЖЫМЫРАЙТУ, ЖЫМЫРАҢ, ЖЫМЫРАҢДАП, ЖЫМЫРАЮ, ЖЫМЫРУ, ЖЫМЫРУЛЫ, ЖЫМЫРЫЛ, ЖЫМЫРЫЛТ, ЖЫМЫРЫЛТУ, ЖЫМЫРЫЛУ, ЖЫМЫРЫҢҚЫ, ЖЫМЫСҚЫ, ЖЫМЫСҚЫЛА, ЖЫМЫСҚЫЛАН, ЖЫМЫСҚЫЛАНУ, ЖЫМЫСҚЫЛАУ, ЖЫМЫСҚЫЛАУ, ЖЫМЫСҚЫЛЫҚ, ЖЫРА-ЖЫМ, ЫМДАС-ЖЫМДАС, ЫМ-ЖЫМ, ЫМҚЫРЫП-ЖЫМҚЫР, ЫМҚЫРЫП-ЖЫМҚЫРУ,