Толковый словарь

Толковый словарь казахского языка: ҚАНА

|ҚАНА 1#омоним #зат есім. 1. Өсімдіктің дәні немесе ұрығы орналасқан сыртқы қабығы, қауызы. 2. Бір нәрсенің жалпы көлемі, аумағы. Қанасы бұзылмады. Өзгермеді, сол күйі сақталды. Қанасынан асты [ шықты ]. а) Сыймады, асыптөгілді. ә) Шектен шықты, дандайсыды, асыптасты. Қанасына сыймады. а) Асыптасып дандайсыды, ісініпкебінді. ә) Ашуға булықты, долданды. б) Мазасы кетті, тыным таппады. Қанасын жарып шыққан. Іштен шыққан (перзент).
|ҚАНА 2#омоним #зат есім. #саятшылық. Жеті жасар бүркіт.
|ҚАНА 3#омоним #шылау. Өзі қатысты толық мағыналы сөздерден кейін тұрып, олардың мағынасынашек қою, тежеу реңкін қосу үшін жұмсалатын демеулік; ғана.
|ҚАНА 1#омоним = #етістік. Қан ағу, қан шығу.
|ҚАНА 2#омоним = #етістік. Тегін пайда табу, біреудің еңбегін жеу.

Омонимы и однокоренные слова

ҚАНАР-ҚАНАР, ҚАНА, ҚАНА, ҚАНА, ҚАНА, ҚАНА, ҚАНАҒАТ, ҚАНАҒАТСЫЗ, ҚАНАҒАТСЫЗДЫҚ, ҚАНАҒАТТА, ҚАНАҒАТТАН, ҚАНАҒАТТАНАРЛЫҚ, ҚАНАҒАТТАНАРЛЫҚСЫЗ, ҚАНАҒАТТАНАРЛЫҚТАЙ, ҚАНАҒАТТАНҒАНДЫҚ, ҚАНАҒАТТАНҒЫСЫЗ, ҚАНАҒАТТАНДЫР, ҚАНАҒАТТАНДЫРУ, ҚАНАҒАТТАНДЫРЫЛ, ҚАНАҒАТТАНДЫРЫЛУ, ҚАНАҒАТТАНУ, ҚАНАҒАТТАНУШЫЛЫҚ, ҚАНАҒАТТЫ, ҚАНАҒАТШЫЛ, ҚАНАҒАТШЫЛЫҚ, ҚАНАҒАТШЫЛДЫҚ, ҚАНАҒЫШ, ҚАНАҒЫШТЫҚ, ҚАНАДИЛ, ҚАНАЗА, ҚАНАЗДЫҚ, ҚАНАЛ, ҚАНАЛА, ҚАНАЛА, ҚАНАЛУ, ҚАНАЛУШЫ, ҚАНАП, ҚАНАР, ҚАНАРДАЙ, ҚАНАРЛА, ҚАНАТ, ҚАНАТ, ҚАНАТЖАПЫРАҚ, ҚАНАТЖЕМІС, ҚАНАТ-ҚҰЙРЫҚ, ҚАНАТСЫЗ, ҚАНАТСЫЗДАР, ҚАНАТТА, ҚАНАТТАЙ, ҚАНАТТАН, ҚАНАТТАНДЫР, ҚАНАТТАНДЫРУ, ҚАНАТТАНУ, ҚАНАТТАС, ҚАНАТТАС, ҚАНАТТАСТЫҚ, ҚАНАТТАСТЫР, ҚАНАТТАСТЫРУ, ҚАНАТТАСТЫРЫЛ, ҚАНАТТАСТЫРЫЛУ, ҚАНАТТАСУ, ҚАНАТТЫ, ҚАНАТТЫҚ, ҚАНАТУ, ҚАНАТША, ҚАНАТША, ҚАНАУ, ҚАНАУСЫЗ, ҚАНАУШЫ, ҚАНАУШЫЛЫҚ,