Толковый словарь казахского языка: КЕДЕЙ
|КЕДЕЙ [ ир. ] #сын есім. 1. Халтұрмысы нашар, малмүлкі, ішіпжемі кем, жетіспейтін (адам, ауыл, халық, ел, т.б.). 2. Жұтаң, жетімсіз, аз; бай емес, тапшы. // Киер киімі, ішер тамағы жетіспейтін, күнкөрісі қиын шаруа; жарлы-жақыбай. // қоғ. әлеум. Байларға қарама-қарсы қойылатын, тұрмыстық халахуалы төмен әлеуметтік топ, соның өкілі. Кедейдікі көзеде. Кедейдің байлығы тамағынан артылмайды, қоры жоқ, бары – табағындағы ішер асы. Кедейдің аузы асқа тисе, мұрны қанайды. Кедейді иектеген қырсық қалмайды, кедей сорды қоса табады. Кедейдің жеті қаңтаруы бар. Кедейге келер жеті қырсық бар. Кедейдің керінен сақта. #көнерген сөз. Кедейдің керіліпсозылғанына, кербезденуіне не жорық.
Омонимы и однокоренные слова
БАЙ-КЕДЕЙ, КЕДЕЙ, КЕДЕЙ-КЕМБАҒАЛ, КЕДЕЙ-КЕПШІК, КЕДЕЙЛЕ, КЕДЕЙЛЕН, КЕДЕЙЛЕНДІР, КЕДЕЙЛЕНДІРУ, КЕДЕЙЛЕНУ, КЕДЕЙЛЕНІҢКІРЕ, КЕДЕЙЛЕРШЕ, КЕДЕЙЛЕТ, КЕДЕЙЛЕТУ, КЕДЕЙЛЕУ, КЕДЕЙЛЕУ, КЕДЕЙЛІК, КЕДЕЙСУ, КЕДЕЙСІ, КЕДЕЙСІН, КЕДЕЙСІНУ, КЕДЕЙШЕ, КЕДЕЙШІЛ, КЕДЕЙШІЛДЕУ, КЕДЕЙШІЛДІК, КЕДЕЙШІЛІК,
© 2021. Wonder Words
Институт интеллектуальных технологий