Толковый словарь казахского языка: АУЫЗДЫҚ

|АУЫЗДЫҚ 1#омоним #зат есім. 1. #этнографиялық. Жүгеннің ат аузына салынатын екi сулық аралығына бекітілген темір бөлігi. 2. #ауыспалы мағына. Ақылшы, жөнжосықты танытушы. Ауыздығын [ қарш-қарш ] шайнады [ тістедi ]. #поэтикалық. Ауыздығымен алысты, тықыршыды, аласұрды, жұлқынды. Ауыздықпен алысты [ арпалысты ]. а ) Жараулы ат аласұрып жұлқынды, бас бермедi, бой бермедi. ә ) Сөзге қонақ бермедi, өз айтқаны болмаса, өзгенi тыңдамады, көнбедi. Ауыздықпен жер сүздi. Ауыздығымен сүзе тартты, бой бермедi. Ауыздықпен суғарды. Асығыс болғандықтан, атына ауыздығын алмай су ішкізді. Ауыздықпен су iштi. Қиын, ауыр күндердi басынан өткіздi. Ауыздық салды. Тiзгіндедi, тежедi, бағындырды; дегеніне көндірдi.
|АУЫЗДЫҚ 2#омоним #зат есім. <лат. perleсh> 1. в #етістік. Малдың ерін айналасы мен езу төңірегінде пайда болған бірнеше түйіндер жарылып, бірбіріне қосылып, жаппай жараға айналатын ауру. 2. #медициналық. Адамның езуіне түскен жара, ұшық.

© 2021. Wonder Words
Институт интеллектуальных технологий