Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ӨЛЕҢ

|ӨЛЕҢ 1#омоним #зат есім. Ылғалды жерде бітік болып өсетін, көпжылдық майда шөп.
|ӨЛЕҢ 2#омоним #зат есім. Өзен, су.
|ӨЛЕҢ 3#омоним #зат есім. 1. әдеб. Белгілі буын өлшемі бар, ырғаққа, ұйқасқа құрылған көркем шығарма; поэзия. 2. #ауыспалы мағына. Ән, әуен. Өлең айтты. Ән салды. Өлеңді көтерді. Әннің көтеріңкі, асқақ жерлерін шырқата айтты; басқа әншіні сүйемелдеді. Өлеңді қара терге малындырды. #бейнелі сөзқолданыс. Көркемсөздің шебер ұйқасын келтірді. Өлең құрылысы. әдеб. Өлең өлшемдерінің жасалу жүйесі, дыбыс үндестігі мен ырғағына тән ерекшеліктерді белгілейтін шарттар мен заңдылықтар. Өлең қылды [ етті ]. а) Өлеңге айналдырды, жырлады. ә) Өлеңге қосты. Өлеңмен сауық құрды. #поэтикалық. Өлең сөзді ағытты, еселеп жыр төкті. Өлеңнің отын жандырды. Жақсы өлең шығаруға итермеледі, ақындық шабыт әкелді. Өлеңнің өткірлігі. Ойының, сөзінің, өлеңінің шыншылдығы, бүкпесіз турашылдығы Өлеңнің пірі. Поэзия рухы, поэзия демеушісі. Өлеңнің сары қымызын сапырғызды. #бейнелі сөзқолданыс. Майын тамызып тұрып ән айтқызды. Өлең өлшемі. әдеб. Біркелкі ырғақ сақтау үшін қолданылатын өрнек. Өлең ұйқасы. әдеб. Тармақтың соңындағы бірнеше буынның келесі тармақтарға сәйкес буындармен үйлесуі. Өлең ырғағы. әдеб. Өлеңдегі белгілі ырғақты, үлгіөрнекті қолданудан туатын өлшем.

© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты