Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ӘҢГІМЕ

|ӘҢГІМЕ #зат есім. 1. Белгілi бір оқиғаны ауызша баяндау, жеткізу түрi. 2. әдеб. Қарасөзбен жазылған шағын көркем шығарма. 3. Бiр iспен байланысты мәселе. 4. #ауыспалы мағына. Ұсақ-түйек, өсек-аяң, сыбыс сөз. Әңгіме айтты. а ) Естігенін айтты, жұрт тың сөзін жеткіздi, сөйледi. ә ) Жиғантүйгенін, білгенін айтты. Әңгіме арасында. Әңгіме барысында, әңгіме үстінде, әңгімесін айта отырып. Әңгіме көтерілдi [ қозғалды ]. кіт. Бiр мәселе жайлы сөз болды, мәселе қойылды. Әңгіме қозғады. Сөйледi, сөз еттi, баяндады. Әңгіме қылды. Бiр нәрсе жайлы сөз еттi, баяндады, сипаттады. Әңгіменi қойды. Анау-мынау дегендi доғарды, сылтауратуды тоқтатты. Әңгіменің майын тамызды. #экспрессивті. Әңгіменi бабына келтіріп айтты, жұртты қызықтырды. Әңгіменің шырқын бұзды. Әңгi-месін бөліп кеттi, кедергi келтірдi. Әңгіме өткіздi. Бiр нәрсенi түсіндіру мақсатымен қандай да бір адамдар ұжымының алдында сөз сөйлеп, дәріс оқыды, баяндама жасады. Әңгіме соқты. #сөйлеу. #экспрессивті. Сөздi лепіріп, көпіртіп айтты. Әңгімесi жарасты. Тiл табысты, ойлары бір жерден шықты. Әңгіме шерттi. Көңілдi ұйытып, қызық оқиғаны баяндады.

© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты