Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: Ұрыс

|ҰРЫС 1#омоним #зат есім. 1. Соғыс, шайқас. 2. Керіс, талас, жанжал. Ұрыс дағдарысы. #әскери сөз. Ұрыс қимылдары барысындағы шешуші кезең. Ұрыс даласы. Майдан даласы. Ұрыс жоспары. #әскери сөз. Ұрыс қимылдарын жоспарлау жөніндегі құжаттар жиыны. Ұрыс жүргізу. Соғысу, ұрысқа шығу. Ұрыс қимылдары. #әскери сөз. Қарулы күштердің барлық түрлерінің, бөлімдерінің, құрамаларының, бірлестіктерінің қойылған ұрыс тапсырмасын орындау барысында ұйымдасқан қимылдары. Ұрыс қылды. Наразылық білдірді, керісті. Ұрыс мәшинесі. #әскери сөз. Түгелдей немесе жартылай сауыттанған, ұрыс жүргізуге, ұрыстық қимылдарды қамтамасыз етуге және әскерді басқаруға арналған қару-жарақ орнатылған шынжыр табанды немесе дөңгелекті өздігінен жүретін мәшине. Ұрыс салды. а) қолма-қол ұрысқа кірісіп кетті, соғысты. ә) Жанжал шығарды. Ұрыс сипаты. #әскери сөз. Белгілі бір ұрысқа тән жалпы сипаттар мен қасиеттердің және оның ерекшеліктері мен өзіне тән белгілерінің жиынтығы. Ұрыс тиімділігі. #әскери сөз. Қарудың ұрыстық тиімділігі, оның әртүрлі жағдайдағы ұрыс тапсырмасын орындауға бейімделу деңгейі.
|ҰРЫС 2#омоним= #етістік. 1. Керісу, дауласу, жанжалдасу. 2. Қатты сөз айту, сөгу. 3. Араздасу. 4. Соғысу, төбелесу, қырқысу. 5. Күңкілдеп, жақтырмай сөйлеу. 6. Ақыл айту, дұрыс жолға бағыттау. 7. Налу, қапа болу. Ұрсып алды. Ешкім жоқта, оңашада кейідi.

© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты