Түсіндірмелік сөздік

Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ҰРЫ

|ҰРЫ #зат есім. Ұрлықты кәсіп еткен адам. Ұры алды. Қолды болды, ұрланды. Ұрыға құрық берді. Қарақшыны қолдап, дем берді. Ұрыға құрық салдырмады. Малды ұрыға алдырмады, қырағы болды. Ұры иттей. Сұғанақтанып, сумаңдап. Ұры иттей шулатты. Азан-қазан қылды. Ұрының арты қуыс. Сезіктенді, қорықты. Ұрының қолын кестірген. Ұрлыққа тыйым салған, ұрыны жазалаудың түрі. Ұры сай. Жықпылжықпылы көп жынысты сай. Ұры тіс. Тіс қабатының үстіңгі жағымен қабаттаса шыққан қосалқы тіс.

Омонимдер мен түбірлес сөздер

ҰРЫП-ҰРЫП, САЛЫП-ҰРЫП, ҰРЫ, ҰРЫ-БӨРІ, ҰРЫДАЙ, ҰРЫҚ, ҰРЫҚҚАП, ҰРЫ-ҚАРЫ, ҰРЫҚСАТ, ҰРЫҚСАТСЫЗ, ҰРЫҚТАН, ҰРЫҚТАНДЫР, ҰРЫҚТАНДЫРҒЫЗ, ҰРЫҚТАНДЫРҒЫЗУ, ҰРЫҚТАНДЫРУ, ҰРЫҚТАНДЫРЫЛ, ҰРЫҚТАНДЫРЫЛУ, ҰРЫҚТАНУ, ҰРЫҚТЫҚ, ҰРЫҚ-ШАРҚЫ, ҰРЫЛ, ҰРЫЛУ, ҰРЫМ, ҰРЫМТАЛ, ҰРЫМТАЛДАУ, ҰРЫМТАЛДЫҚ, ҰРЫН, ҰРЫН, ҰРЫНҒЫШ, ҰРЫНДА, ҰРЫНДЫ, ҰРЫНДЫР, ҰРЫНДЫРУ, ҰРЫНДЫРЫЛ, ҰРЫНКЕЗЕК, ҰРЫНТ, ҰРЫНТУ, ҰРЫНУ, ҰРЫНУШЫЛЫҚ, ҰРЫНШАҚ, ҰРЫНШАҚТАУ, ҰРЫНШАҚТЫҚ, ҰРЫНЫС, ҰРЫҢҚЫРА, ҰРЫҢҚЫРАУ, ҰРЫП-ЖЫҒУ, ҰРЫП-ЖЫҚ, ҰРЫП-СОҒУ, ҰРЫП-СОҚ, ҰРЫС, ҰРЫС, ҰРЫС-ЖАНЖАЛ, ҰРЫС-КЕРІС, ҰРЫС-ҚАҒЫС, ҰРЫСҚАҚ, ҰРЫСҚАҚТЫҚ, ҰРЫСҚАЛ, ҰРЫСҚАНСУ, ҰРЫСҚАНСЫ, ҰРЫСҚЫШ, ҰРЫС-ТАЛАС, ҰРЫС-ТӨБЕЛЕС, ҰРЫСТЫҚ, ҰРЫСТЫР, ҰРЫСТЫРУ, ҰРЫСУ, ҰРЫСШЫЛ, ҰРЫСЫҢҚЫРА, ҰРЫСЫҢҚЫРАУ, ҰРЫСЫС, ҰРЫША,