Түсіндірмелік сөздік

Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ҚҰТ

|ҚҰТ 1#омоним #зат есім. Береке, байлық, мол қазына. Құт бие. Үнемi ұрғашы құлын, құлындап, құлыны өлмей өскен сүттi бие. Құт бітті [ қонды, дарыды ]. Берекебақ орнады, несібесi артып, баянды болды. Құт қонақтай. Құтты мейман тәрізді. Құт қоныс. Жайлы, берекесі мол мекен, тұрақ. Құт құйған қара сабадай. #бейнелі сөзқолданыс. Құтты, берекелі, ырыздығы мол әрі кең, пейілі тарылмаған деген мағынада. Құты кетті. Жолы болмады, сәтсіздікке ұшырады. Құты қашты. Берекесі кетті, ұсқыны қашты, қорықты. Құты түсті. а) Мейірі түсті, шапағаты тиді, жарылқады. ә) #жергілікті сөз. Аңсары ауды, көңілі кетті. Құты шайқалды. Берекесі кетті, ынтымақ, бірліктен айырылды.
|ҚҰТ 2#омоним #зат есім. ауыспалы мағына. Тамақ, дәм.
|ҚҰТ 3#омоним #зат есім. Қорқыныш, үрей. Құтын алды [ ұшырды ]. Берекесін кетірді, үрейін ұшырды.
|ҚҰТ 4#омоним: құт қара басы. #жергілікті сөз. Қу қара басы, жалғыз, жеке басы.

Омонимдер мен түбірлес сөздер

БЕРЕКЕ-ҚҰТ, ЖАН-ҚҰТЫ, ЗӘРЕ-ҚҰТ, КЕТКЕН-ҚҰТҚАН, ҚАЛҒАН-ҚҰТҚАН, ҚАТҚАН-ҚҰТҚАН, ҚАТТЫ-ҚҰТТЫ, ҚАТЫР-ҚҰТЫР, ҚҰЛ-ҚҰТАН, ҚҰТ, ҚҰТ, ҚҰТ, ҚҰТ, ҚҰТАЙ, ҚҰТАЙТ, ҚҰТАЙТУ, ҚҰТАН, ҚҰТАН, ҚҰТАС, ҚҰТАЮ, ҚҰТБ, ҚҰТБА, ҚҰТБАНДЫ, ҚҰТ-БЕРЕКЕ, ҚҰТЕКЕЙ, ҚҰТҚАР, ҚҰТҚАРУ, ҚҰТҚАРУШЫ, ҚҰТҚАРЫЛ, ҚҰТҚАРЫЛУ, ҚҰТҚАРЫС, ҚҰТҚАРЫСУ, ҚҰТПА, ҚҰТПАН, ҚҰТПАН, ҚҰТПАН, ҚҰТПАН, ҚҰТСЫЗ, ҚҰТСЫЗДЫҚ, ҚҰТТАБ, ҚҰТТЫ, ҚҰТТЫҚТА, ҚҰТТЫҚТАС, ҚҰТТЫҚТАСУ, ҚҰТТЫҚТАУ, ҚҰТТЫҚТАУ, ҚҰТТЫҚТАУХАТ, ҚҰТТЫҚТАУШЫ, ҚҰТТЫЛЫҚ, ҚҰТХАНА, ҚҰТЫ, ҚҰТЫ, ҚҰТЫДАЙ, ҚҰТЫЛ, ҚҰТЫЛА, ҚҰТЫЛАН, ҚҰТЫЛАНУ, ҚҰТЫЛАУ, ҚҰТЫЛТ, ҚҰТЫЛТУ, ҚҰТЫЛУ, ҚҰТЫЛЫ, ҚҰТЫМСЫЗ, ҚҰТЫР, ҚҰТЫРТ, ҚҰТЫРТУ, ҚҰТЫРУ, ҚҰТЫРУШЫ, ҚҰТЫРШАҚ, ҚҰТЫРЫҚ, ҚҰТЫРЫН, ҚҰТЫРЫНУ, ҚҰТЫША, ҚҰТЫШАҚ, ҚҰТЫШЫҚ,