Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ҚОҢСЫ
|ҚОҢСЫ #зат есім. 1. Күнкөрісі нашарлау, әлауқаты аз адамдар, кірме. 2. Бірбірімен іргелес, қатар отырған көрші. 3. Ауылдас адам, көрші-қолаң. Қоңсы болды. Бірге көшіпқонып жүрді; көрші болды. Қоңсы қонды. Қоңсы болды, көрші отырды.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
КӨРШІ-ҚОҢСЫ, ҚОҢСЫ, ҚОҢСЫЗ, ҚОҢСЫЗДЫҚ, ҚОҢСЫҚ, ҚОҢСЫ-ҚОЛАҢШЫ, ҚОҢСЫ-ҚОЛАҢ, ҚОҢСЫЛАС, ҚОҢСЫЛЫҚ, ҚОҢСЫ-СЫБАЙ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты