Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ҚАНАҒАТ
|ҚАНАҒАТ [ #араб тілі. ] #зат есім. 1. Тойымдық, нысап, барға ризалық. 2. #діни. Алла тағаланың бергеніне шүкіршілік етушілік, нәпсіге ермеу. 3. Жетеді, жеткілікті деген мағынада. Қанағат алды. Ләззаттанды, рақаттанды, мейірленді. Қанағат емес. Бұйым емес, жұмырына жұқ болмайды. Қанағат етті [ жасады, қылды ]. Барға риза болды, қанағаттанды, місе тұтты. Қанағат көрмеді. Місе тұтпады, олқысынды, қомсынды. Қанағатқа қамшы ұрды. Күш берді, рухтандырды, сілкіндірді. Қанағат тапты. Ләззат алды, көңілі көншіді, тояттады. Қанағат тұтты. Қанағат етті, місе тұтты. Қанағат тұту. Қанағат ету, місе ету.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
ҚАНАҒАТ, ҚАНАҒАТСЫЗ, ҚАНАҒАТСЫЗДЫҚ, ҚАНАҒАТТА, ҚАНАҒАТТАН, ҚАНАҒАТТАНАРЛЫҚ, ҚАНАҒАТТАНАРЛЫҚСЫЗ, ҚАНАҒАТТАНАРЛЫҚТАЙ, ҚАНАҒАТТАНҒАНДЫҚ, ҚАНАҒАТТАНҒЫСЫЗ, ҚАНАҒАТТАНДЫР, ҚАНАҒАТТАНДЫРУ, ҚАНАҒАТТАНДЫРЫЛ, ҚАНАҒАТТАНДЫРЫЛУ, ҚАНАҒАТТАНУ, ҚАНАҒАТТАНУШЫЛЫҚ, ҚАНАҒАТТЫ, ҚАНАҒАТШЫЛ, ҚАНАҒАТШЫЛЫҚ, ҚАНАҒАТШЫЛДЫҚ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты