Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ҚАМЫТ
|ҚАМЫТ #зат есім. 1. Шана, арба т.б. жегілген аттың мойнына кигізетін, құлақбауы арқылы тәрте мен доғаны ұстап, дәнекер болып тұратын сайман, әбзел. 2. #ауыспалы мағына. Ауыр азап, қиянат, бұғау. Қамыт аяқ. Сирағы доға сияқты имиген, қисық аяқ. Қамыт киді. Лажсыз бір іске көнді, мойынсынды. Қамыт күпі. Мақтасы қалың салынған шапан. Қамытқа басын сұқты [ мойынсынды ]. Бас иді, берілді, көнді. Қамыттан шықты. іске жарамай қалды, қатардан қалды.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
ҚАМЫТ, ҚАМЫТБАСТЫ, ҚАМЫТБАУ, ҚАМЫТБАУЛЫҚ, ҚАМЫТ-ДОҒА, ҚАМЫТҚАҚТЫ, ҚАМЫТҚИДЫ, ҚАМЫТ-САЙМАН, ҚАМЫТСЫЗ, ҚАМЫТТА, ҚАМЫТТЫҚ, ҚАМЫТШАЛА, ҚАМЫТШЫЛЫҚ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты