Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ШЫҢЫЛ
|ШЫҢЫЛ #зат есім. 1. Бір заттың екінші затқа соғылғандағы шың ете қалған, шыңылдаған дыбысы. 2. #ауыспалы мағына. Шың-шың етіп құлаққа естілген жағымсыз дыбыс, шуыл.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
ШЫҢЫЛ, ШЫҢЫЛДА, ШЫҢЫЛДАҚ, ШЫҢЫЛДАТ, ШЫҢЫЛДАТУ, ШЫҢЫЛДАУ, ШЫҢЫЛТЫР, ШЫҢЫЛТЫР, ШЫҢЫЛТЫР, ШЫҢЫЛТЫР, ШЫҢЫЛТЫРЛАН, ШЫҢЫЛТЫРЛАНУ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты