Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ШАЛҒЫН
|ШАЛҒЫН #зат есім. 1. Қалың өскен көкорай биік шөп, шабындық. 2. #биологиялық. <франц. prаіrіe> Көпжылдық шөптесін өсімдіктердің, негізінен жеткілікті және артық ылғал жағдайындағы астықтұқымдас және өлеңтұқымдастардың басымдығымен сипатталатын белдемдік және интрабелдемдік өсімдіктер типі. Шалғын баймана. #өсімдік. <лат. саrdаmіna рrаtensіs>. Баймана туысына жататын шөптесін өсімдік түрi. Шалғын көбелегі. #зоологиялық. <лат. lоxоstege stісtісаlіs> Қанкөбелек тұқымдасына жататын, қанаттарының өрісі – 18–26 мм, алдыңғысы сұрғылт, қызыл қоңыр қара жолақты, ал артқы қанаттары қоңыр сұрғылт болып келетін көбелек.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
ШАЛҒЫН, ШАЛҒЫНДА, ШАЛҒЫНДАЙ, ШАЛҒЫНДАН, ШАЛҒЫНДАНДЫР, ШАЛҒЫНДАНДЫРУ, ШАЛҒЫНДАНУ, ШАЛҒЫНДЫ, ШАЛҒЫНДЫҚ, ШАЛҒЫНШЫ, ШАЛҒЫНШЫ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты