Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ХАЛ
|ХАЛ [ #араб тілі. ] #зат есім. 1. Бойдағы қуат, әл-дәрмен, шама. 2. Тап болған жағдай, жай-күй. Халден кетті. Ойға алған ісін орындай алмайтын болды, мүмкіншілігі шектеулі болды. Хал сұрады. Аурудың халжайын біліп, көңілін сұрады, жайын білді. Хал үстінде. Дүние салу алдында, өлім аузында; өлі мен тірінің арасында, өлім аузында. Халі бітті. Әлі кетті, күшқуаты қалмады, қозғалуға да шамасы келмеді. Халі қиынға түсті. Жағдайы мүшкіл болды, қиындады. Халі мүшкіл. Жағдайы тым ауыр; жаман күйге тап болды. Халін [ халжайын, жағдайын ] сұрады. Жайкүйді, ахуалды білді.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
АХА-ХАЛА, АХА-ХАЛАТ, АХА-ХАЛАТУ, АХА-ХАЛАУ, ИМАМ-ХАЛИФА, ҚАДАРИ-ХАЛІНШЕ, ХАЛ, ХАЛАЙЫҚ, ХАЛАЛ, ХАЛАП, ХАЛАС, ХАЛАТ, ХАЛАТТЫ, ХАЛАФ, ХАЛАФ, ХАЛ-АХУАЛ, ХАЛҒАТ, ХАЛЕ, ХАЛЕЛ, ХАЛЕТ, ХАЛ-ЖАҒДАЙ, ХАЛ-ЖАЙ, ХАЛИД, ХАЛИЛ, ХАЛИМ, ХАЛИС, ХАЛИФ, ХАЛИФА, ХАЛИФАТ, ХАЛИФАТТЫҚ, ХАЛИЯЛЫ, ХАЛИЯН, ХАЛ-ҚАДЕР, ХАЛ-ҚАДЕРІНШЕ, ХАЛЛА, ХАЛЛАҚ, ХАЛСЫЗ, ХАЛУА, ХАЛФЕ, ХАЛФЕЛІК, ХАЛЫҚ, ХАЛЫҚ-АЗАТТЫҚ, ХАЛЫҚАРАЛЫҚ, ХАЛЫҚ-ДЕМОКРАТИЯЛЫҚ, ХАЛЫҚНАМА, ХАЛЫҚТЫҚ, ХАЛЫҚШЫЛ, ХАЛЫҚШЫЛДЫҚ, ХАЛЬКОЗИН, ХАЛЬКОПИРИТ, ХАЛЬЦЕДОН,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты