Түсіндірмелік сөздік

Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: СЫРҒА

|СЫРҒА #зат есім. 1. #зергерлік. Әртүрлі қымбат металдар мен асыл тастардан (алтын, күміс, гауһар, жақұт, лағүл т.б.) жасалған, сән үшін әйелдердің құлағына тағатын әшекей #зат есім. 2. Малдың құлағына бекітетін нөмірлі қаңылтыр, ен. Сырға ен. #жергілікті сөз. Құлақтың арт жағынан, алдыңғы жағынан, шетінен тілініп, салынған ен. Сырға салу. #этнографиялық. Күйеу жақтан құда түсуге келген кісілердің қалыңдықтың құлағына сырға салып, қызды алып кететін күнді белгілейтін жоралғысы. Сырғасы тайды. Ат оқыс жығылғаннан артқы аяғындағы сырға буыны орнынан қозғалып кетуі.

Омонимдер мен түбірлес сөздер

СЫРҒА, СЫРҒАГҮЛ, СЫРҒАҚ, СЫРҒАҚ, СЫРҒАҚСУ, СЫРҒАҚСЫ, СЫРҒАҚСЫТ, СЫРҒАҚСЫТУ, СЫРҒАҚТА, СЫРҒАҚТАТ, СЫРҒАҚТАТУ, СЫРҒАҚТАУ, СЫРҒАЛА, СЫРҒАЛА, СЫРҒАЛАН, СЫРҒАЛАНУ, СЫРҒАЛАУ, СЫРҒАЛЫ, СЫРҒАЛЫ, СЫРҒАЛЫҚ, СЫРҒАЛЫТАЛ, СЫРҒАНА, СЫРҒАНАҚ, СЫРҒАНАҚТА, СЫРҒАНАҚТАТ, СЫРҒАНАҚТАТУ, СЫРҒАНАҚТАУ, СЫРҒАНАҚШЫ, СЫРҒАНАҚЫШ, СЫРҒАНАС, СЫРҒАНАСУ, СЫРҒАНАТ, СЫРҒАНАТУ, СЫРҒАНАТТЫР, СЫРҒАНАТТЫРУ, СЫРҒАНАУ, СЫРҒАНАУШЫ, СЫРҒАНАУЫҚ, СЫРҒАТЕРУ, СЫРҒАТОЙ, СЫРҒАУЫЛ, СЫРҒАУЫЛДАЙ, СЫРҒАУЫЛДЫҚ, СЫРҒАШЕШЕК,