Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ОЙРАН

|ОЙРАН 1#омоним [ ир. ] #зат есім. Тас-талқан, бүліншілік; әлек. Ойран болды. Астанкестені шықты, қирады, бүлінді. Ойран етті [ қылды ]. Тасталқанын шығарды, бүлдірді, күлталқан етті. Ойран салды. Тас-талқан етті, күлталқанын шығарды, қиратты. Ойран салдыртты. Ойрандатты, астанкестеңін шығартты. Ойранын шығарды. Быт-шыт етті, бұзды, берекетін алды. Ойраны шықты. Быт-шыт болып қирады, күлталқан болды.
|ОЙРАН 2#омоним: ойран шалбар. #этнографиялық. көнерген сөз. Киіктің терісінен кең, мол етіп тігілген шалбар.

© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты