Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: КҮЙЕУ
|КҮЙЕУ #зат есім. 1. Әйелдің ері, жұбайы. 2. #этнографиялық. Қызды айттырған және алған жігіттің қыз еліне туыстық қатысы. Күйеуге тиді [ шықты ]. Тұрмыс құрды, ерге шықты. Күйеуге қашты. #этнографиялық. Қыздың атаанасынан рұқсат алмай, өз еркімен күйеуге шығып кетуi. Күйеуге шыққыш. Күйеуге тез тиетін, тұрмыс құруға бейім. Күйеудің атқосшысы. #сөйлеу. Күйеу жолдас. Күйеу жолы. #этнографиялық. Қайындап барған күйеудің киім кию үлгісі, қалыңдық аулында ұстанар ізет. Күйеу жүз жылдық, құда мың жылдық. #этнографиялық. Бұл жерде күйеу көп болғанда жүз жасайды, ал сүйек шатыс жекжаттық ұрпақтанұрпаққа кетеді деген мағынада. Күйеу келтіру. #этнографиялық. Той жасап, қызды ұзату. Күйеу түсті. #этнографиялық. Күйеу жолжосығын жасап, қыздың үйіне келді.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
КҮЙЕУ, КҮЙЕУАТТАНДЫРАР, КҮЙЕУБАЛА, КҮЙЕУБАЛАЛЫҚ, КҮЙЕУЖОЛДАС, КҮЙЕУЖІГІТ, КҮЙЕУКӨРІМДІК, КҮЙЕУҚОСШЫ, КҮЙЕУҚАЗЫҚ, КҮЙЕУКҮРКЕ, КҮЙЕУЛЕТ, КҮЙЕУЛІ, КҮЙЕУЛІК, КҮЙЕУСЫМАҚ, КҮЙЕУСІЗ, КҮЙЕУСІН, КҮЙЕУСІРЕ, КҮЙЕУТАБАҚ, КҮЙЕУШЕ, КҮЙЕУШІЛЕ, КҮЙЕУШІЛЕУ, ҚҰДА-КҮЙЕУ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты