Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: КЕПІЛ

|КЕПІЛ [ #араб тілі. ] #зат есім. 1. #қолөнер. Заттың ұшын байламай бекітуде көлденең қойылатын тиянақ зат, шығыршық. 2. Қоралай орналасқан затты берік ете түсуге көмектесетін тетік, бекемдегіш. 3. #ауыспалы мағына. Қандай да бір істің, ниеттің, діттің орындалуына сенімділік беретін әрекет немесе тұлға. 4. #ауыспалы мағына. Уақиғаның айғағы, куә, растаушы. 5. Айып, айыппұл. 6. #құқықтық. <франц. gаrаnt> Борышкер міндеттемені орындамаған жағдайда бұл міндеттеме кепілге берілетін мүліктің есебінен өтелетін несиелердің қанағат табу құқығы; міндеттемелердің орындалуын қамсыздандыру тәсілі. 7. #заң. <франц. gаrаnt> Бұлтартпау шарасы, яки алдын ала анықтау ісін жүргізушінің, тергеушінің, прокурордың, соттың шақыруы бойынша айыпталушының, сезіктінің келуін қамтамасыз ету үшін айыпталушының, сезіктінің не басқа тұлғаның немесе ұйымның сот депозитіне салатын ақшасы немесе құндылығы. 8. #діни. Өзінің алған қарызын уақытылы төлеп тұратынын растау үшін берешек адамның қарыз берушіге өз қорақопсысын немесе малмүлкінің бір бөлігін белгілі бір мерзімге дейін, яғни алған қарызынан құтылғанша беруі. Кепіл беруші. #заң. Кепіл нысанын ұсынушы тұлға. Кепіл болды. Жауапкершілігін алды. Кепілге алды. Қылмысты адамды уақытша өз жауапкершілігіне алды, куәлікке алды. Кепіл жоқ. Амал жоқ, себеп, айғақ, дәлел, сенім жоқ. Кепіл ұстаушы. #заң. Кепілді иеленуші тұлға. Кепіл шеге. Қосымша қағылған шеге.

© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты