Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: КЕБІС
|КЕБІС #зат есім. #этнографиялық. Мәсінің сыртынан киюге арналып былғарыдан тігілген, кәлөш тәрізді қонышсыз аяқкиім. Кебіс ауыз. а) Аузы үлкен, жайын ауыз. ә) Аузы салусыз адам. Кебіс басы қар. Кебіс басы қалыңдығындай қар, жұлықтан аса ауған, тобыққа таяу, кебіс басы батарлық қар.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
КЕБІС, КЕБІС-АТУ, КЕБІС-БАЙПАҚ, КЕБІС-МӘСІ, КЕБІС-МӘСІЛІ, КЕБІССІЗ, КЕБІСТЕЙ, КЕБІСТІ, КЕБІСШЕ, КЕБІСШЕ, КЕБІСШЕҢ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты