Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: КІРБІҢ

|КІРБІҢ #зат есім. 1. Бiр нәрсеге разы болмау, көңіл толмау я көңілi қалумен байланысты туатын реніш, кейіс, қаяу, кикілжің. 2. Күдік, көңілге түскен дақ. 3. Қайғы, уайым, мұң. 4. #ауыспалы мағына. Жай ғана iлбіп қимылдаған кібіртік, баяу қимыл. 5. #ауыспалы мағына. Бұлыңғыр, мұнартқан жай, күңгірт көрініс. Кiрбің басты. Ақырын, жай ғана iлбіп жүрдi. Кiрбің қабақ. Реніш, түсінбестік. Кiрбің қабақпен қарсы алды. Жақтырмады, жаратпады. Кiрбің қақты. Қабақ түйдi, қабақ шытты, жабырқады, көңіліне алды. Кiрбің тартқызды. Шаршатты, діңкелеттi. Кiрбің шалды. Ренжідi, налыды, кейідi, көңіліне қаяу түстi.

© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты