Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ЗӘБІР
|ЗӘБІР #зат есім. 1. Азап, жапа, езгі, қорлық-зорлық, қиянат. 2. психол. Өзгенің мүддесіне зиян келтіру жолымен өз мүддесін қанағаттандыру бағытында әрекет етуден көрініс беретін психологиялық келеңсіз құбылыс. Зәбір етті. Азап көрсетті, жапа шектірді. Зәбір жасады. Қорлық көрсетті, жапа шектірді. Зәбір көрді. Жапа шекті, қиянат көрді. Зәбір тартты. Қорлық көрді, азап шекті. Зәбірі тиді. Біреуге зияны тиді, жапа шектірді. Зәбір шекті. Қорлық көрді, азап тартты.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
АЗАП-ЗӘБІР, ЖАПА-ЗӘБІР, ЗӘБІР, ЗӘБІР-ЖАПА, ЗӘБІР-ЗАПА, ЗӘБІР-ЗІЛ, ЗӘБІРЖАТ, ЗӘБІРЛЕ, ЗӘБІРЛЕН, ЗӘБІРЛЕНУ, ЗӘБІРЛЕТ, ЗӘБІРЛЕТУ, ЗӘБІРЛЕУ, ЗӘБІРЛЕУШІ, ЗӘБІРЛІК, ЗӘБІРСІЗ, ЗӘБІРСІЗДІК, ЗӘБІРШІ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты