Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ЖЕЛБҰЙДА
|ЖЕЛБҰЙДА #зат есім. Мұрны алғаш тесілген ботаның, тайлақтың мұрындық ағашына байланатын шуда жіп, бүлдірге. Желбұйдасын [ желбұйдасынан ] ұстатпады [ ұстатқан жоқ ]. Біреудің жетегімен жүрмеді, айтқанын тыңдамады.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты