Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ЖАЯ
|ЖАЯ #зат есім. 1. Жылқының екі жамбас сүйегінің тұтасқан сырты, дене мүшесі. 2. Осы мүшенің еті.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
АРБАЛЫ-ЖАЯУЛЫ, АТТЫ-ЖАЯУ, АТТЫ-ЖАЯУЛЫ, АТТЫЛЫ-ЖАЯУ, АТТЫЛЫ-ЖАЯУЛЫ, ЖАЛ-ЖАЯ, ЖАЯ, ЖАЯБІР, ЖАЯДАЙ, ЖАЯ-ЖАЛ, ЖАЯ-ЖАЛДАЙЫН, ЖАЯЛЫ, ЖАЯЛЫҚ, ЖАЯЛЫҚ-ЖӨРГЕК, ЖАЯЛЫҚТАЙ, ЖАЯЛЫҚША, ЖАЯУ, ЖАЯУГЕРШІЛІК, ЖАЯУДАЙ, ЖАЯУ-ЖАЛАҢАШ, ЖАЯУ-ЖАЛПЫ, ЖАЯУ-ЖАЛПЫЛАП, ЖАЯУ-ЖАЛПЫЛЫ, ЖАЯУЖОЛ, ЖАЯУЖАРЫС, ЖАЯУЛА, ЖАЯУЛАП, ЖАЯУЛАП-ЖАЛПЫЛАП, ЖАЯУЛАТ, ЖАЯУЛАТА, ЖАЯУЛАТУ, ЖАЯУЛАТЫП, ЖАЯУЛАУ, ЖАЯУЛЫ, ЖАЯУЛЫ-ЖАЛПЫЛЫ, ЖАЯУЛЫҚ, ЖАЯУСОҚПАҚ, ЖАЯУШЫ, ЖАЯУШЫЛЫҚ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты