Түсіндірмелік сөздік

Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: ДҮМ

|ДҮМ 1#омоним [ ир. ] #зат есім. 1. Адамның бөксесінің төменгі жағы, арты. // Жанжануардың арт жағы. 2. Бір нерсенің арты, түп жағы. 3. Балтаның, кейбір құралсайманның басына қарама-қарсы жағы, сабының ұшы. 4. Мылтықтың иыққа тірейтін жері. 5. #ауыспалы мағына. Қатты ашу, наразылық. Дүмін басты. Аптыққанын басты, ентіккенін қойып, тыныстады. Дүмін көтермеді. Қайрат қылмады, орнынан қозғалмады.
|ДҮМ 2#омоним #сын есім. Қалың, ну, сыңсыған. // Ну орман. Дүм тоғай. Ағашы қалың тоғай.
|ДҮМ 3#омоним #үстеу. жерг, өте-мөте, тым, қатты. Дүм берді. Қауырт лап берді.
|ДҮМ 4#омоним #зат есім. #көнерген сөз. Рух, төзім, қайрат.

Омонимдер мен түбірлес сөздер

ДҮМП-ДҮМП, ДҮМ, ДҮМ, ДҮМ, ДҮМ, ДҮМБЕ, ДҮМБЕЗ, ДҮМБІ, ДҮМБІЛ, ДҮМБІЛ, ДҮМБІЛДЕЙ, ДҮМБІЛДЕУ, ДҮМБІЛЕЗ, ДҮМБІЛЕЗДЕН, ДҮМБІЛЕЗДЕН, ДҮМБІЛЕЗДЕНУ, ДҮМБІЛЕЗДЕНУ, ДҮМБІЛЕЗДЕУ, ДҮМБІЛЕЗДІК, ДҮМБІЛЕН, ДҮМБІЛЕНУ, ДҮМБІЛТАҒАМ, ДҮМБІЛТАМАҚ, ДҮМБІР, ДҮМБІРЕ, ДҮМБІРЕ, ДҮМБІРЕТ, ДҮМБІРЕТУ, ДҮМБІРЕУ, ДҮМБІРЛЕ, ДҮМБІРЛЕК, ДҮМБІРЛЕТ, ДҮМБІРЛЕТУ, ДҮМБІРЛЕУ, ДҮМБІРЛІ, ДҮМБІТ, ДҮМБІТУ, ДҮМДЕЙ, ДҮМ-ДҮНИЕ, ДҮМДІ, ДҮМДІЛІК, ДҮМЕ, ДҮМЕЛ, ДҮМЕЛЕ, ДҮМЕЛЕТ, ДҮМЕЛЕУ, ДҮМЕТ, ДҮМЕТУ, ДҮМЕУ, ДҮМКЕУДЕ, ДҮМП, ДҮМПИ, ДҮМПИТ, ДҮМПИТУ, ДҮМПИЮ, ДҮМПУ, ДҮМПУ, ДҮМПУЛІ, ДҮМПУІЛ, ДҮМПІ, ДҮМПІ, ДҮМПІЛ, ДҮМПІЛДЕ, ДҮМПІЛДЕК, ДҮМПІЛДЕС, ДҮМПІЛДЕСУ, ДҮМПІЛДЕТ, ДҮМПІЛДЕТУ, ДҮМПІЛДЕУ, ДҮМПІТ, ДҮМПІТ, ДҮМПІТКІШ, ДҮМПІТУ, ДҮМШЕ, ДҮМШЕ, ДҮМШЕДЕЙ, ДҮМШЕДЕЙ, ДҮМШЕЛІК, ДҮМІЛ, КҮМБІР-ДҮМБІР, ШАЛА-ДҮМБІЛ, ШАЛА-ДҮМБІЛЕЗ, ШАЛА-ДҮМБІЛЕЗДЕУ,