Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: БҰЙРЫҚ

|БҰЙРЫҚ 1#омоним #зат есім. 1. #ресми. #әскери сөз. Мемлекеттік, мемлекеттік емес әкімшілік, басқару шенi жоғары әскери орындар тарапынан берілетін ресми әмір, басқару актісi. 2. Бiреудің әмірi, өкімi. 3. діни. Алла тағаланың нәсіп еткенi, Құдайдың салғаны; жазмыш. Бұйрығынан бас бұрды. Әмірін орындаудан бас тартты, құзырына бағынбады. Бұйрық алды. Нұсқау, жарлық алды. Бұйрық бердi [ еттi, қылды ]. Әмір еттi, жарлық қылды, бұйырды. Бұйрық болса. Бұйырса, сәтi түссе. Бұйрық дәмін татқызды. Алла нәсіп еттi. Бұйрық жеттi. діни. Ажал төндi, дүниеден озар сәт келдi. Бұйрық рай. #лингвистикалық. <лат. imperаtіvus> Әрекеттi орындауға шақыруды, тыңдаушыны қимыләрекетке итермелеудi білдіретін етістік формасы. Бұйрық салды. Әмір еттi, бұйырды. Бұйрық хабар. Орындау керек деген белгi, орындалуға тиіс әрекет туралы ақпарат.
|БҰЙРЫҚ 2#омоним #зат есім. #көнерген сөз. Көне түркi қағанаттары мен тайпалық одақтарындағы лауазым.

© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты