Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: БЕРЕКЕ

Сөз: Қазақ тілі Орыс тілі Ағылшын тілі Іздеу

|БЕРЕКЕ [ #араб тілі. ] #зат есім. 1. Ырыс, молшылық, құт. 2. Ауызбірлік, ынтымақ. // Ауызбірлігi бар жер, ынтымақты жер. Береке дарыды. Құт қонды, береке кірдi. Береке қонбады. Құты қашты, дәулетi баянды болмады, ырысы тайды. Береке қонды. Дәулетi артты, ырысы молайды, құты кірдi. Береке қылды. Ынтымақты еттi, ауызбірлік қылды. Берекесi кеттi. а ) Шырқы бұзылды, құты қашты. ә ) Асыпсасты, абыржыды, абдырады. б ) Ауызбірлігi бұзылды, ынтымағы жойылды. Берекесi қалмады [ қалған жоқ ]. Құты қашты, ынтымақ болмады. Берекесi қашты. Құты қашты, ынтымағы кеттi. Берекесін алды. Ынтымағын бұзды, құтын кетірдi. Берекесін берсін. тілек. Бардың игілігін берсін. Берекесін кетірдi [ ұшырды ]. Мазасын алды, есін шығарды, құтын қашырды. Берекесін қашырды. Құтын қашырды, дегбірін кетірдi. Берекесін шашты. Берекелі етті, нұрға бөледі. Берекесi ұшты. Мазасы кеттi, ынтымағы болмады. Береке таппады. Нәтиже шығармады, ұқсатпады, мәндi, пайдалы нәрсе болмады. Береке тапты. Байыз тапты, рақат көрдi. Береке шықпады. Нәтиже болмады.