Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: БАСҚА
|БАСҚА #сын есім. 1. Екіншi біреу, бөлек, бөтен, өзге. 2. Ерекше, айрықша, жөнi басқа. Басқаға басты қатырмады. Өзінің пайдасынан, жеке басының қамынан басқа нәрсені ойламады. Басқаны айтпағанда. Өзгенi былай қойғанда, өзгенi есептемегенде. Басқа өстi. Бөтен жерде өстi, өзін көпшіліктен оқшау ұстады, елден саяқ жүретін тоғышар болды. Басқа сөзге жол бермедi. Бұдан бөтен сөздi естігісi келмедi, осыған тоқтады.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
БАСҚА-БАСҚА, БАСҚА, БАСҚАҒАР, БАСҚАДАЙ, БАСҚАДАЙЫН, БАСҚАҚ, БАСҚАҚ, БАСҚАЛ, БАСҚАЛА, БАСҚАЛАЙ, БАСҚАЛАН, БАСҚАЛАНУ, БАСҚАЛАУ, БАСҚАЛДАҚ, БАСҚАЛДАҚ, БАСҚАЛҚА, БАСҚАЛЫҚ, БАСҚАР, БАСҚАРАҚ, БАСҚАРҒЫШ, БАСҚАРМА, БАСҚАРМА, БАСҚАРМАДАЙ, БАСҚАРМАЛЫҚ, БАСҚАРТ, БАСҚАРТ, БАСҚАРТУ, БАСҚАРУ, БАСҚАРУШЫ, БАСҚАРУШЫЛЫҚ, БАСҚАРЫЛ, БАСҚАРЫЛУ, БАСҚАРЫЛУШЫ, БАСҚАРЫП-ТӨСКЕР, БАСҚАРЫП-ТӨСКЕРУ, БАСҚАРЫС, БАСҚАРЫСУ, БАСҚАТЫРҒЫ, БАСҚАША, БАСҚАШАЛАУ, БАСҚАШАЛЫҚ, БАСҚАШАРАҚ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты