Қазақ тілінің түсіндірмелік сөздігі: АҒАЙЫН
|АҒАЙЫН #зат есім. #этнографиялық. 1. Бiр әкеден тараған ағалы-iнілердің туыстығын көрсететін жалпы ұғым. 2. Аталас, туысы жақын, атабабасы бір, бауырлас, рулас адамдар. 3. Бауырлас, достас (елдер). 4. Қалың жұртқа қарата айтылатын қаратпа. 5. #сөйлеу. Белгілi бір саладағы мамандар қауымы деген мағынаны білдіру үшін қолданылатын сөз. Ағайын ала болды. Туыстас адамдардың арасына от түстi, жауласты, өштестi, араздасты. Ағайын бір өлi, бір тіріде. Туыстығы, жақындығы өмірдің қуанышты, қайғылы сәттерінде білінедi, ағайындардың басы негізінен сондай сәттерде қосылады деген мағынада. Ағайын тұтты. Іш тартты, туыс көрдi, жақын тартты.
Омонимдер мен түбірлес сөздер
АҒАЙЫН, АҒАЙЫН-АЖЫН, АҒАЙЫН-АНЖЫ, АҒАЙЫН-АННЫ, АҒАЙЫН-АУҚЫМ, АҒАЙЫНГЕРШІЛІК, АҒАЙЫНДАЙ, АҒАЙЫНДАС, АҒАЙЫНДАС, АҒАЙЫНДАСТЫҚ, АҒАЙЫНДАСТЫР, АҒАЙЫНДАСТЫРУ, АҒАЙЫНДАСУ, АҒАЙЫНДЫ, АҒАЙЫНДЫҚ, АҒАЙЫНДЫ-ҚАРЫНДАС, АҒАЙЫН-ЖЕГЖАТ, АҒАЙЫН-ЖҰРАҒАТ, АҒАЙЫН-ЖҰРТ, АҒАЙЫНСУ, АҒАЙЫНСЫ, АҒАЙЫНСЫЗ, АҒАЙЫНСЫМАҚ, АҒАЙЫН-ТУҒАН, АҒАЙЫН-ТУҒАНДЫҚ, АҒАЙЫН-ТУҒАНСЫЗ, АҒАЙЫН-ТУМА, АҒАЙЫН-ТУЫС, АҒАЙЫНШЫЛ, АҒАЙЫНШЫЛА, АҒАЙЫНШЫЛАУ, АҒАЙЫНШЫЛЫҚ,
© 2021. Wonder Words
Зияткерлік технологиялар институты